Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne

Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne umożliwia osobie niepodlegającej obowiązkowemu ubezpieczeniu w tym zakresie, skorzystanie ze świadczeń zdrowotnych w ramach państwowego systemu opieki medycznej. Aby jednak było to możliwe, konieczne jest spełnienie przez nią szeregu warunków formalno-prawnych.

Podstawowe kwestie związane z dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

---

 

Ubezpieczenie zdrowotne jest systemem, w którym osobie ubezpieczonej przysługują świadczenia opieki zdrowotnej mające na celu zachowanie zdrowia, zapobieganie chorobom i urazom, wczesne wykrywanie chorób, leczenie, pielęgnacja oraz zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie. Obejmuje ono poza pewnymi wyjątkami, udzielanie na rzecz ubezpieczonych wszelakiego rodzaju świadczeń opieki zdrowotnej w postaci, m.in.: wizyt lekarskich, zabiegów i pobytów w szpitalu, zabiegów rehabilitacyjnych, opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień, świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej, leczenia stomatologicznego, lecznictwa uzdrowiskowego, zaopatrzenia w wyroby medyczne, ratownictwa medycznego, opieki paliatywnej i hospicyjnej, refundacji recept i niektórych środków leczniczych.

Ubezpieczenie zdrowotne jest oparte w szczególności na zasadach:

1) równego traktowania oraz solidarności społecznej,

2) zapewnienia ubezpieczonemu równego dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej i wyboru świadczeniodawców spośród tych świadczeniodawców, którzy zawarli umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Wyróżnić można dwie postaci ubezpieczenia zdrowotnego:

1) obowiązkowe,

2) dobrowolne.

Osoby podlegające dobrowolnemu ubezpieczeniu zdrowotnemu 

Dobrowolnemu ubezpieczeniu zdrowotnemu mogą podlegać osoby, które nie są ubezpieczone obowiązkowo, np. będące stroną umowy o dzieło, jak również pracownicy przebywający na urlopie bezpłatnym czy posłowie do Parlamentu Europejskiego wybrani w Rzeczypospolitej Polskiej, oczywiście pod warunkiem, że legalnie przebywają na terytorium Polski. (art. 68 ustawy).

Ubezpieczenie członków rodziny

Dodać trzeba, że osoba ubezpieczona dobrowolnie ma obowiązek zgłosić do Narodowego Funduszu Zdrowia swoich członków rodziny, w terminie 7 dni od dnia określonego w zawartej z nim umowie dobrowolnego ubezpieczenia lub od dnia zaistnienia okoliczności powodujących konieczność dokonania zgłoszenia.

Poprzez członków rodziny, rozumieć należy następujące osoby:

1) dziecko własne, dziecko małżonka, dziecko przysposobione, wnuka albo dziecko obce, dla którego ustanowiono opiekę, jak również dziecko obce w ramach rodziny zastępczej lub rodzinnego domu dziecka. Warunkiem jest jednak, aby nie ukończyło ono 18 roku życia, a jeżeli uczy się dalej w szkole lub zakładzie kształcenia nauczycieli lub odbywa kształcenie w uczelni lub szkole doktorskiej – nie ukończyło 26 lat. Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, w której dziecko posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub inne traktowane na równi – wówczas warunek ograniczenia wieku nie ma zastosowania,

b) małżonka,

c) wstępnych pozostających z ubezpieczonym we wspólnym gospodarstwie domowym (art. 5 pkt 3 ustawy).

Podkreślenia wymaga fakt, że zgłoszenie do ubezpieczenia członków rodziny nie rodzi obowiązku odprowadzania dodatkowej składki zdrowotnej. Członków rodziny, osoba  ubezpieczona zgłasza do NFZ poprzez wypełnienie załącznika do zawieranej umowy oraz złożenie w ZUS odpowiednio wypełnionego dokumentu ZUS ZCNA.

Ubezpieczenie wolontariuszy

Zaznaczyć również trzeba, że organizacja, podmiot, organ administracji publicznej oraz jednostka organizacyjna, które prowadzą działalność w zakresie pożytku publicznego i wolontariatu, mogą zgłosić do ubezpieczenia zdrowotnego także wolontariusza, który wykonuje na ich rzecz określone świadczenia, jeżeli nie jest on objęty ubezpieczeniem zdrowotnym z innego tytułu.

Dobrowolne ubezpieczenie osób podlegających ubezpieczeniu obowiązkowemu

Dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym mogą zostać również objęte osoby, które posiadają tytuł do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, legitymujące się statusem członka rodziny osoby podlegającej takiemu ubezpieczeniu i którym z mocy prawa przysługuje uprawnienie do świadczeń zdrowotnych, jako osobie zgłoszonej do ubezpieczenia zdrowotnego przez osobę opłacającą z tego tytułu składkę. Osoba, która pomimo posiadania tytułu do ubezpieczenia jako członek rodziny, decyduje się na zawarcie dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, zobowiązana jest do złożenia pisemnego oświadczenia, że posiada świadomość możliwości korzystania z opieki zdrowotnej jako członek rodziny, ale z tego rezygnuje na rzecz osobistego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego, a więc jako osoba ubezpieczająca się dobrowolnie.

Dokumenty

1. Wniosek

Aby dana osoba mogła podlegać systemowi dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, powinna najpierw złożyć w Narodowym Funduszu Zdrowia odpowiedni wniosek na piśmie. We wniosku wpisuje się podstawowe dane osobowe oraz numer PESEL. Właściwy w takiej sprawie, jest ten Oddział wojewódzki NFZ, którego obszar działania obejmuje miejsce zamieszkania wnioskodawcy lub odpowiednio jedna z jego delegatur miejscowych.

Konieczne jest także przedłożenie przez składającego wniosek dowodu tożsamości oraz dokumentu poświadczającego ostatni okres ubezpieczenia zdrowotnego i wygaśnięcie poprzedniego tytułu do tego ubezpieczenia, a więc np. zaświadczenia pracodawcy, które potwierdzałoby opłacanie składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz zakończenie ubezpieczenia oraz ostatni raport miesięczny o składkach (druk ZUS RMUA), świadectwa pracy, decyzji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej, potwierdzenia zapłaty ostatniej składki na ubezpieczenie zdrowotne z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej oraz druk ZUS ZWUA, decyzji o utracie statusu osoby bezrobotnej, powodującej wyrejestrowanie z Powiatowego Urzędu Pracy bądź zaświadczenie potwierdzające fakt zakończenia ubezpieczenia z tego tytułu.

Wskazać należy, że pisemna forma wniosku o zawarcie umowy dobrowolnego ubezpieczenia, z punktu widzenia prawnego, nie jest warunkiem koniecznym. Takie stanowisko zajął Naczelny Sąd Administracyjny, w wyroku z dnia 25 września 2015 r. (II GSK 1708/14, LEX nr 198665), w którym stwierdził, że „Nie ulega wątpliwości, że umowa dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego zawierana jest na pisemny wniosek. Ta forma wniosku nie jest jednak obwarowana skutkiem nieważności, zatem jej zastrzeżenie powoduje tylko ograniczenia dowodowe”.

2. Umowa

Po pozytywnym rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku przez NFZ, osoba chcąca się ubezpieczyć dobrowolnie, może zawrzeć odpowiednią umowę w tym przedmiocie.

Na jej podstawie, zostaje ona objęta ubezpieczeniem zdrowotnym z dniem, który został w niej wskazany, nabierając tym samym pełnych uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego.

W przypadku wolontariusza, stwierdzić należy, że zostaje on objęty ubezpieczeniem zdrowotnym z dniem określonym w umowie zawartej przez odpowiedni podmiot.

Podkreślić trzeba, że umowa dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, zawierana jest na czas nieokreślony.

Przedmiotowa umowa, wraz z dowodem opłacenia składki zdrowotnej za ostatni miesiąc stanowi dowód ubezpieczenia.

Umowa na ubezpieczenie dobrowolne może zostać także zawarta w sposób dorozumiany, a więc bez jej stwierdzenia pismem. Warunkiem jest jednak, opłacanie przez ubezpieczonego składek zdrowotnych oraz akceptowanie takiego stanu rzeczy przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Sprawę takiego rodzaju rozstrzygnął Naczelny Sądy Administracyjny w cytowanym powyżej  wyroku. Zgodnie z nim „Co do formy samej umowy i skutków jej niezachowania ustawodawca w ustawie o świadczeniach nie wypowiedział się w żaden sposób, zatem i tu można i należy odwoływać się do przepisów Kodeksu cywilnego”. Dalej sąd stwierdził, że należy mieć „na  względzie, że zgodnie z art. 60 k.c. wola osoby dokonującej czynności może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia ją w sposób dostateczny.” Wreszcie NSA dodał, że „Wskazać też należy, że ubezpieczenie dobrowolne zgodnie z uregulowaniami ustawowymi ma taką samą treść i zakres jak ubezpieczenie obowiązkowe, zatem nie ma obawy, że przy braku formy pisemnej zakres świadczeń objętych ubezpieczeniem będzie niejasny. Zatem przyjąć należy, że Fundusz akceptując opłacanie składek przez skarżącą i wydając jej druk E-106, potwierdził wiążącą strony umowę ubezpieczenia zdrowotnego zawartą po wygaśnięciu pierwszej umowy”.

 

Wysokość opłaty dodatkowej 

W przypadku, gdy osoba, która złożyła do NFZ wniosek o zawarcie umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, nie legitymowała się ciągłością ubezpieczenia zdrowotnego, wówczas jest ona zobowiązana wniesienia na rachunek Narodowego Funduszu Zdrowia specjalnej opłaty dodatkowej. Jej wysokość uzależniona jest od okresu, w którym nie była ona objęta ubezpieczeniem zdrowotnym i wynosi:

1) 20% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie od 3 miesięcy do roku,

2) 50% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której  przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie powyżej roku do 2 lat,

3) 100% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie powyżej 2 lat do 5 lat,

4) 150% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie powyżej 5 lat do 10 lat,

5) 200% dochodów przyjętych jako podstawa wymiaru składki dla osoby, której przerwa w ubezpieczeniu zdrowotnym i opłacaniu składek wynosi nieprzerwanie powyżej 10 lat.

Podkreślić należy, że przedmiotową opłatę należy wnieść w dniu podpisania umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego.

Dyrektor oddziału NFZ, do którego wystąpiono z wnioskiem o zawarcie umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, może odstąpić od poboru opłaty dodatkowej bądź rozłożyć ją na raty miesięczne, jednakże w liczbie nie większej niż dwanaście.

 

Formalności związane z umową 

Po podpisaniu umowy dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, ubezpieczony powinien złożyć we właściwym dla swojego miejsca zamieszkania oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, druk ZUS ZZA z kodem tytułu ubezpieczenia – 24 10 XX, a w przypadku zgłoszenia członków rodziny, także dodatkowo druk ZUS ZCNA. Termin do wykonania takiej czynności wynosi 7 dni od daty zawarcia umowy.

Za każdy miesiąc podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu ubezpieczony ma obowiązek składać deklarację rozliczeniową ZUS DRA  oraz opłacać odpowiednie składki na konto ZUS.

Za wolontariusza powyższe dokumenty obowiązany jest złożyć odpowiedni podmiot, na rzecz którego wykonuje on świadczenia. Opłaca on również za niego składkę na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne.

Jaka jest wysokość składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne?

Osoba, która zawarła umowę dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, obowiązana jest do uiszczenia z tego tytułu odpowiednich składek.  

Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie dobrowolne stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu, nie niższa jednak niż kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku. W przypadku wolontariusza jest to kwota odpowiadająca minimalnemu wynagrodzeniu.

Wysokość składki na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 9% podstawy jej wymiaru. Jest ona miesięczna i niepodzielna, tzn. opłaca się ją co miesiąc kalendarzowy oraz nie można jej uiszczać w częściach (art. 79 ust. 1 ustawy).

Składkę w pełnej wysokości za dany miesiąc kalendarzowy (także niepełny), w którym podlegało się ubezpieczeniu, należy opłacić do 15 – go dnia następnego miesiąca na właściwy rachunek bankowy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Wskazać należy, że wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku za poszczególne kwartały dasnego roku kalendarzowego wskazywana jest w Obwieszczeniach Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, publikowanych w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski.

I tak, za ostatni kwartał tego roku, składka na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne wynosi miesięcznie nie mniej niż 529,72 zł, co wynika z następującego równania – wysokość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, a więc 5 885,75 zł x 9% podstawy wymiaru składki =  529,72 zł.

Dla wolontariuszy podstawa wymiaru składki wynosi 2 800,00 zł (minimalne wynagrodzenie), a wysokość składki: 252,00 zł miesięcznie.

 

Ustanie dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego 

Ustanie objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem zdrowotnym następuje z dniem rozwiązania umowy zawartej w tym przedmiocie, jak również po upływie miesiąca nieprzerwanej zaległości w opłacaniu składek. Dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne wygasa również w przypadku objęcia danej osoby obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym.

Podkreślenia wymaga fakt, że umowa o dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne może zostać rozwiązana na pisemny wniosek ubezpieczonego złożony w NFZ. W wypowiedzeniu umowy powinna być wskazana data, z którą następuje rozwiązanie. Należy do niego załączyć wszystkie dowody opłaconych składek lub wydruk opłaconych składek z ZUS za okres trwania umowy, jak również dokument potwierdzający uzyskanie innego tytułu ubezpieczenia, jeżeli nastąpiła  zmiana tytułu ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego wygasa po upływie miesiąca nieprzerwanej zaległości w opłacaniu składek lub w przypadku nieopłacenia w wyznaczonym terminie kolejnej raty opłaty dodatkowej.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 8 grudnia 2015 r. (III AUa 194/15,  http://orzeczenia.szczecin.sa.gov.pl/content/$N/155500000001521_III_AUa_000194_2015_Uz_2015-12-08_001) „Przesłanka powyższa zostaje spełniona w przypadku upływu miesiąca od nieopłacenia w ogóle składki w określonym terminie. Wpłata składki w jakiejkolwiek wysokości przerywa okres zaległości w jej wysokości i potwierdza wolę ubezpieczonego w kontynuacji umowy ubezpieczenia (tak też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Warszawie z dnia 6 maja 2009 r. VII SA/Wa 127/09)”.

Skutek prawny, w postaci wygaśnięcia umowy ubezpieczeniowej, następuje także w przypadkach określonych w odrębnych przepisach, w tym na podstawie przepisów o koordynacji, w szczególności:

1) po ustaleniu przez Dyrektora Wojewódzkiego Oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia ustawodawstwa właściwego innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,

2) z chwilą przeniesienia miejsca zamieszkania Ubezpieczającego się poza granice Rzeczypospolitej Polskiej,

3) w związku z uzyskaniem obowiązkowego tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego.

Pamiętać trzeba, że po rozwiązaniu umowy dobrowolnego ubezpieczenia, należy ją wyrejestrować we właściwym oddziale Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na druku ZUS ZWUA.

Prawo do świadczeń zdrowotnych ubezpieczonego i zgłoszonych członków rodziny wygasa po upływie 30 dni od dnia ustania ubezpieczenia zdrowotnego w Funduszu.

Czy składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne podlegają odliczeniu od podatku dochodowego?

Zgodnie z art.95 pkt 1 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, składka na ubezpieczenie zdrowotne podlega odliczeniu od podatku dochodowego od osób fizycznych – na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwestia, czy składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne podlegają odliczeniu od podatku dochodowego, stała się przedmiotem Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 czerwca 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.256.2021.1.RR.ip.mf.gov.pl/faces/views/szczegoly/szczegoly-interpretacji indywidualnej.xhtml?dokumentId=609844&poziomDostepu=PUB&indexAccordionPanel=-1#tresc).

W przedmiotowym dokumencie, stwierdzono, że „zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie (art. 27b ust. 3 ww. ustawy).

Ustawodawca w cyt. powyżej art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależnia możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne od tego, czy są to składki opłacone obowiązkowo, czy też dobrowolnie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że składki z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego podlegają odliczeniu od podatku należnego, jeżeli objęcie osoby fizycznej ubezpieczeniem zdrowotnym, jak również określenie wysokości składki nastąpiło zgodnie z przepisami o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia. Odliczeniu od podatku podlegają składki faktycznie zapłacone w danym roku podatkowym w wysokości 7,75% podstawy wymiaru składki. Wysokość wydatków na ubezpieczenie zdrowotne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Zatem, odliczeniu od podatku podlegają jedynie składki na ubezpieczenie zdrowotne rzeczywiście zapłacone przez podatnika w roku podatkowym”.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że osoba, która zawarła z Narodowym Funduszem Zdrowia umowę dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, ma prawo do odliczenia od podatku dochodowego składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT).

 

Zmiany od 2022 r. w dobrowolnym ubezpieczeniu zdrowotnym na podstawie Polskiego Ładu

Od stycznia 2022 roku wchodzi w życie pakiet aktów prawnych wprowadzających tzw. Polski Ład, zawierających liczne zmiany w rozliczaniu i opłacaniu składki zdrowotnej. Ustawodawca dokonał nowelizacji szereg przepisów ustaw: o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.  o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dotyczy to także dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, choć akurat w jego wypadku zakres zmian jest stosunkowo niewielki i będzie on dotyczył:

1. wyłączenia możliwości odliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne od zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Oznacza to, że kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne nie będzie już wpływać na wysokość zaliczki i podatku dochodowego od osób fizycznych obliczanego od dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. Składka na ubezpieczenie zdrowotne (9% podstawy wymiaru), będzie pomniejszała świadczenie wypłacane przez ZUS,

1. nowych terminów składania dokumentów rozliczeniowych i opłacania należnych składek. Dla większości płatników zmieni się termin przekazywania dokumentów rozliczeniowych i opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz ubezpieczenia społeczne. Tylko dla jednostek budżetowych i samorządowych zakładów budżetowych termin pozostanie bez zmian – do 5. dnia następnego miesiąca. Dla pozostałych płatników składek termin zostanie zmieniony na dwudziesty dzień następnego miesiąca.

Czy więc warto ubezpieczyć się dobrowolnie? Na co dzień ubezpieczenie może się wydawać czymś, co nie jest koniecznie potrzebne. Warto jednak wziąć pod uwagę fakt, że problemy mogą się zacząć wówczas, kiedy nie posiadamy ubezpieczenia a zachorujemy na poważną chorobę, musimy udać się do szpitala na zabieg, czy poślizgniemy się na chodniku i złamiemy nadgarstek czy nogę. W takim przypadku może nas czekać przykra niespodzianka, bowiem koszty opieki medycznej nie należą do niskich. Odpowiednie nastawienie złamanej kości oraz jej właściwe usztywnienie wiąże się z wydatkiem rzędu kilkuset złotych. Oczywiście, do tego musimy także zapłacić za wykonanie prześwietlenia, opatrunki czy podane lekarstwa. Doba w szpitalu pod opieką personelu to jeszcze wyższy koszt. Czym poważniejszy będzie nasz problem zdrowotny, a leczenie bardziej skomplikowane- tym większą sumę będziemy musieli zapłacić służbie zdrowia. Zdecydowanie warto zatem zastanowić się nad wykupieniem dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, jeżeli nie podlegamy systemowi ubezpieczenia obowiązkowego. Wydatki poniesione na składkę ubezpieczeniową szybko mogą zmienić się w oszczędności- nawet, jeśli będziemy musieli jedynie udać się do lekarza, aby skontrolować swój stan zdrowia czy wykonać najpotrzebniejsze badania.

 

Pozdrawiam, Karolina Niedzielska