Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy, dniami wolnymi od pracy są:
- dni niżej wymienione:
- 1 stycznia – Nowy Rok,
- 6 stycznia – Święto Trzech Króli,
- pierwszy dzień Wielkiej Nocy,
- drugi dzień Wielkiej Nocy,
- 1 maja – Święto Państwowe,
- 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja,
- pierwszy dzień Zielonych Świątek,
- dzień Bożego Ciała,
- 15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
- 1 listopada – Wszystkich Świętych,
- 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości,
- 24 grudnia – Wigilia Bożego Narodzenia,
- 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia,
- 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia;
- niedziele.
Za święto wypadające w sobotę, która jest pracownika W5 (dniem wolnym z tytułu 5 dniowego tygodnia pracy) należy udzielić innego dnia wolnego do końca okresu rozliczeniowego. Pracodawca może wydać ogólne zarządzenie, w którym wskaże i narzuci odbiór dnia wolnego. Istnieje także możliwość, aby pracownicy samodzielnie i z pewną swobodą wnioskowali o udzielenie czasu wolnego za święto wypadające w sobotę. Konkretne rozwiązanie zależy już od pracodawcy i panujących zasad w zakładzie pracy.
Dzień wolny za święto wypadające w sobotę a zwolnienie lekarskie bądź urlop wypoczynkowy
W przypadku, gdy na dzień zaplanowany jako odbiór dnia wolnego za sobotę przypadającą na dzień ustawowo wolny od pracy pracownik będzie przebywać na zwolnieniu lekarskim na siebie lub innego członka rodziny to w takim wypadku dzień wolny nie przysługuje. Zostaje niejako skonsumowany przez niezdolność do pracy. Natomiast jeśli na dzień odbioru był zaplanowany urlop, np. w planie urlopowym lub pracownik wnioskował o niego już dawno, to dzień urlopu wraca do puli urlopowej pracownika. Wynika to ogólnej zasady, a także art. 154 (2) § 1 kp – urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Udzielenie dnia wolnego za święto wypadające w W5 nie jest dniem rozkładowo pracującym.
Zatrudnienie pracownika po święcie wypadającym w sobotę
Jeśli zatrudnimy pracownika po święcie wypadającym w sobotę to nie będzie przysługiwać mu dzień wolny. W takim wypadku obliczamy jego wymiar czasu pracy w skali okresu rozliczeniowego od dnia zatrudnienia. W przypadku, gdy został wyznaczony dzień do odebrania za święto wypadające w sobotę, taki pracownik nie może z niego skorzystać i powinien stawić się do pracy. Jeśli cały zakład nie pracuje to należy zaplanować pracę w innym dniu, aby na koniec okresu rozliczeniowego nominał czasu pracy się zgadzał. Gdy nie ma takiej możliwości uważam, że należy wypłacić wynagrodzenie postojowe, a nie obniżać wynagrodzenie zgodnie z art. 80 kp. Pracownik jednak był w gotowości do pracy, a to pracodawca uniemożliwił pracownikowi jej świadczenie.
Zakończenie stosunku pracy w okresie rozliczeniowym, w którym wystąpiło święto wypadające w sobotę
Jeśli pracownik był zatrudniony w okresie rozliczeniowym, w którym wystąpiło święto wypadające na sobotę i stosunek pracy ulga zakończeniu pracodawca winien wyznaczyć temu pracownikowi indywidualnie odbiór czasu wolnego lub pozostawić pracownikowi swobodę wyboru tego dnia. Jednak, gdy nie uda się odebrać dnia wolnego przed zakończeniem stosunku pracy powstaną w takim wypadku nadgodziny średniotygodniowe jeśli po zakończeniu okresu rozliczeniowego będzie więcej godzin przepracowanych niż ustalony nominał.
Dzień roboczy przypadający na sobotę, która jest dniem ustawowo wolnym od pracy
Kodeks pracy nie zna pojęcia soboty. Tym samym planowany czas pracy może przypadać pomiędzy poniedziałkiem a sobotą. Sobota jest normalnym dniem pracującym. W takim wypadku W5, czyli wolne z tytułu 5 dniowego tygodnia pracy wypada po prostu w innym dniu, np. w środę albo piątek. Jeśli sobota – 1 listopada – jest dla pracownika harmonogramowym dniem pracy, to ten dzień rozliczymy jako pracę w święto. W takim wypadku do końca okresu rozliczeniowego należy udzielić innego dnia wolnego , a jeśli to się nie uda należy wypłacić do każdej godziny pracy dodatek 100 %.
Pozdrawiam, Karolina Niedzielska